Mijn werkplek is hemelsbreed vaak 10.000 kilometer van mijn huis verwijderd – het is afwisselend in Europa, Azië en Noord-Amerika. Ik ben monteur van de servicedienst voor productiemachines die microchips maken. Elke minuut dat deze machines stilstaan kost onze klanten enorm veel geld. Dus mijn hartslag in rust is meestal een beetje hoger als ik dienst heb dan na het werk.

Maar tijdens een opdracht in Azië was ik helemaal drijfnat van het zweet. Ik werkte in een cleanroom-pak en daarin wordt het vrij snel heet. Daarbij kwam nog de druk van de klant, wiens chips in veel moderne smartphones zitten. Wij moesten een complexe component vervangen, zodat de installatie kon blijven produceren en de klant volgens plan kon leveren. Toen we begonnen te werken, droop het zweet al over ons voorhoofd, want het ging om de productie van zeer grote hoeveelheden en de tijd was erg krap. Vertegenwoordigers van het hoger management keken over onze schouder mee.

Maar we hielden het hoofd koel en met volledige fysieke inspanning kregen we het systeem weer aan de praat binnen een werkelijk zeer lange week. Gelukkig is het niet elke keer zo zweterig – maar dat is ook wat het werk zo aantrekkelijk voor me maakt.