ความท้าทาย
พนักงานที่ H&B ประมาณ 340 คนผลิตตัวเรือนพลาสติกสำหรับเทคโนโลยีระบบอัตโนมัติโดยใช้การฉีดขึ้นรูป เหนือสิ่งอื่นใดยังขึ้นอยู่กับรูปลักษณ์ภายนอกด้วย ตัวอย่างเช่น สำหรับกล่องเซ็นเซอร์แอคทูเอเตอร์ที่ผลิตตามคำสั่งซื้อของ H&B ไดโอดจะอยู่ด้านหลังหน้าต่างพลาสติกโปร่งใส ในกรณีนี้ เครื่องมือต้องใช้ช่องระบายความร้อนตามโครงที่มีลวดลายหลายเส้น เพื่อให้พลาสติกสามารถปล่อยความร้อนในลักษณะที่ควบคุมและสม่ำเสมอในระหว่างการผลิตและเย็นลงอย่างรวดเร็ว เนื่องจากประเภทของพลาสติกที่ใช้ในงานนี้จะกลายเป็นสีน้ำนม หากเย็นตัวช้าเกินไป กฎทั่วไปสำหรับการระบายความร้อนในการฉีดขึ้นรูปคือ: โดยเร็วที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ และทำให้เป็นเนื้อเดียวกันมากที่สุด ความสม่ำเสมอนำมาซึ่งคุณภาพและความเร็วทำให้รอบเวลาสั้นลง ซึ่งช่วยลดต้นทุนต่อหน่วย
จนถึงขณะนี้ บริษัทใช้เครื่องมือที่ไม่มีการควบคุมอุณหภูมิตามโครง แต่ต้องต่อสู้กับหน้าต่างขุ่นและมีสัดส่วนของขยะในระดับสูงซ้ำแล้วซ้ำเล่า แม้ว่าผู้เชี่ยวชาญด้านเครื่องมือที่ H&B ใช้เม็ดมีดที่พิมพ์พร้อมการควบคุมอุณหภูมิตามโครงมาเป็นเวลานานในเครื่องมือต่างๆ อย่างไรก็ตาม ผู้เชี่ยวชาญด้านเครื่องมือไม่พอใจกับเหล็กเก่าที่มีอยู่ในปัจจุบันสำหรับกระบวนการ L-PBF โดยเฉพาะ 1.2709 ดังนั้นจึงตัดสินใจที่จะพึ่งพาการขึ้นรูปชิ้นงานด้วยการเติมเนื้อวัสดุด้วยเหล็กกล้างานร้อน 1.2343 ซึ่งเป็นที่รู้จักและได้รับความนิยมในหมู่ผู้ผลิตเครื่องมือ รวมถึงดำเนินการดังกล่าวด้วยการขึ้นรูปชิ้นงานด้วยการเติมเนื้อวัสดุของบริษัท
เมื่อเปรียบเทียบกับเหล็กเก่า 1.2709 เหล็กชุบแข็งและอบคืนไฟ H11 (1.2343) มีข้อดีหลายประการ เช่น ในแง่ของความทนต่อการสึกหรอ ความสามารถในการนำความร้อน ความแข็งที่ร้อน ความทนต่ออุณหภูมิ และความสามารถในการขัดเงา คุณสมบัติของวัสดุขั้นสุดท้ายจะถูกปรับโดยการชุบแข็งและการอบคืนไฟ ดังนั้นจึงทำให้เหมาะสำหรับงานแม่พิมพ์ อย่างไรก็ตาม ปริมาณคาร์บอนที่สูงขึ้นและความสามารถในการเชื่อมที่ลดลงส่งผลให้มีความต้องการสูงต่อกระบวนการ L-PBF ที่ใช้
